Editie 42: Cato van Dijck

Cato van Dijck is jaren leadzangeres van The Souldiers. Eind 2012 besluiten de broer en zussen Van Dijck in de groep de goedgeoliede liveact tijdelijk op een lager pitje te zetten. Om zich, ieder voor zich, te storten op de vraag: wat is mijn muzikale pad? Voor Cato betekende dit het begin van haar funk/roots band My Baby (geprezen door niemand minder dan funkbassist Larry Graham!), waarvan eind april 2013 de eerste single ‘Got A Habit’ verschijnt. Het is de opmaat voor het album My Baby Loves Voodoo, dat eind 2013 ten doop wordt gehouden, opgevolgd door Shamanaid in maart 2015 en Prehistoric Rhythm in 2017.

Sla dit audiobestand in op jouw toestel: klik hieronder op

Muzikaal van huis uit

De wortels van Cato van Dijck als zangeres, maar ook als violiste en mandolinespeelster liggen in het gezinsleven van de Van Dijcks, dat zich afspeelt op het Noord-Hollandse Marken. Thuis wordt veel muziek beluisterd en gespeeld. Haar vader Paul werkt eind jaren zeventig een half jaar in een Ambonees ziekenhuis. Daar komt hij in aanraking met de Ambonese cultuur en Molukse muziek en brengt deze mee naar Marken. Begin jaren negentig maakt het gehele gezin voor een maand de overtocht naar Indonesië. Daar leren ze de traditionele Ambonese muziek te spelen, en raken eraan verslingerd.

Molukse en Amerikaanse traditionals in een nieuwe jasje

In 1999 beginnen Paul, Joost, Cato, Sofie en Floor de Van Dijck Band. Ze spelen een mix van Molukse en Amerikaanse traditionals in de stijl van folk, R&B en rock. Onder de vleugels van vader Paul ontwikkelen de broers en zussen prachtige harmoniezang, die kenmerkend wordt voor de band. Daarmee boekt de band veel succes, vooral onder de Molukse bevolking. In 2001 brengt de Van Dijck Band een cd uit met interpretaties van Molukse klassiekers: Dari Pulau Marken. Van een optreden in het Moluks Historisch Museum en hun tour op Ambon in 2009 is een dvd-registratie verschenen. In dat jaar zijn de meeste gezinsleden, waaronder Cato, uit huis gegaan, eigen muzikale projecten gestart. Cato van Dijck is dan inmiddels de opleiding zang aan de popafdeling van het Conservatorium van Amsterdam gestart.

Een kort eerbetoon aan de Molukse muziekcultuur

De populariteit van de Van Dijck Band bij voornamelijk Nederlandse Molukkers blijft aanhouden. In 2015 zal Cato van Dijck met haar band My Baby opnieuw een eerbetoon brengen aan de Molukse muziekcultuur met het nummer Panggajo, dat als slotnummer op de LP Shamanaid staat. In het Moluks betekent het woord panggajo ‘roeien’.

The Souldiers

Drummer/zanger Joost van Dijck werpt zich op de standards uit de soul-, funk- en bluesmuziek met zijn nieuwe band The Souldiers (‘in the army of love’), die hij in 2005/2006 opricht. Na wat wisselingen in de bezetting (wegens andere muzikale projecten) bestaat de line-up uit gitarist Daniel Johnston, Chris Dros op toetsen, Xander Vrienten op bas en Wilko Sterke op altsaxofoon. Sofie speelt gitaar en is met Cato van Dijck een van de leadzangers. De band speelt nieuwe, frisse interpretaties van nummers die uitgevoerd zijn door groepen als The Band, Sly and the family Stone, Dr.John en The Staple Singers.

Interpretaties of covers?

De band maakt – mede door de knappe harmonieën – furore in de Nederlandse muziekscene (en tot over de grens). Toch moeten The Souldiers in die tijd nog opboksen tegen het imago van ‘coverband’. Het spelen van (al dan niet minder) bekende klassiekers wordt zeker in die tijd gezien als “minder interessant”; als een paar jaar later vanuit het buitenland enkele artiesten veel bekendheid genieten met precies die werkwijze, trekt dat deels bij.
» Meer over het bandlid Wilko Sterke in het interview met Wilko Sterke en Frank van Kasteren van Circus Treurdier.

Fuel for Fire en These Times

Later besluit de band ook eigen materiaal te gaan schrijven, en in 2010 verschijnt de debuut-EP ‘Fuel for fire’ op het label van ‘pop-professor’ Leo Blokhuis. De plaat kan rekenen op lovende recensies. In november 2010 reizen The Souldiers af naar Memphis in de Verenigde Staten om daar hun tot nu eerste album op te nemen. ‘These Times’ verschijnt in maart 2012. In 2013 besluiten de bandleden even een pauze in te lassen voor wat betreft The Souldiers, om de eigen muzikale dromen na te jagen. Sofie begint haar band Sofie Winterson. Cato van Dijck begint met gitarist en oud-studiegenoot Frank van Kasteren (Sir James, Danko, It’s so cold in Alaska) het duo The Whistle and the Drum. Ze speelden al eerder samen in de band Danko. Ditmaal besluiten ze samen te schrijven, om de nummers als duo ten gehore te brengen. Met broer Joost van Dijk en gitarist Daniel “Da Freez” vormt Cato van Dijck de nieuwe indiefunkgroep My Baby.

Cato van Dijk solo: My Baby Was Here

Met My Baby keert Cato van Dijck terug naar de traditionele muziek. Het verschil met de traditionele muziek is dat het in het geval van My Baby eigen composities betreft, die sterk wortelen in de rootsmuziek. De driekoppige formatie My Baby brengt een mix van stampende blues, folk en indie funk. Een uitdagend project, waarmee ze de wereld over gaat. Optredens in Zuidoost-Azië, Nieuw-Zeeland en Australië liggen in het verschiet. In deze editie van de platenkast vertelt ze meer over My Baby. Het gesprek en de muziek zijn een tour langs memory lane, invloeden, muzikale vrienden en de verderlichte stem.

My Baby Loves Voodoo en Shamanaid

Het album van My Baby (My Baby Loves Voodoo) verschijnt eind 2013, zowel op cd als op vinyl. Na de presentatie op 13 november start ook de tour met de band. De eerste optredens van My Baby vinden onder meer plaats op het Songbird-festival, in het Patronaat en op Eurosonic in Groningen, waar ze een optreden geeft op het Radio 6-podium. In 2015 zal na twee internationale tournees en optredens met onder andere Seasick Steve, de tweede plaat volgen: Shamanaid wordt 12 maart gepresenteerd in de Amsterdamse Melkweg.

Meer over de band van Cato van Dijck, My Baby is na te lezen en luisteren op de bandwebsite. Of volg de band op Facebook voor updates over nieuwe concertreeksen.

Meer informatie over de platen van My Baby:
– My Baby Loves Voodoo (december 2013)
– Shamanaid (maart 2015)
– Prehistoric Rhythm (april 2017)

Meer informatie over The Whistle and the Drum is te lezen op hun Facebook-pagina.