In oktober 2013 presenteerde de garagepunkband The Spylocks hun debuutsingle ‘On My Own’ in de kroeg ’t Kroegie in Hoorn, West-Friesland. Op de 7″-single, verschenen op Stamper Records, staan naast de titeltrack onder meer de nummers ‘Drapery Day’ (over het Hoornse fenomeen Lappendag) en ‘Sheila Baker’. In deze uitzending van De platenkast van vertelt bassist en zangeres in The Spylocks Dani Berkhout over haar favoriete platen, haar muzikale handel en wandel vanaf de tienerjaren tot nu (van shoegaze tot Ierse folk), belangrijke muzikale nesten in Hoorn en omstreken, zoals jongerencentrum Troll en het alternatieve café Swaf.
Sla dit audiobestand in op jouw toestel: klik hieronder op 
Van huis uit: van Wervershoofs Volksorkest tot eigen coverband
Dani Berkhout komt van een muzikaal nest. Het optreden voor publiek maakte ze al van kinds af aan van dichtbij mee, doordat haar jongere broers en zijzelf geregeld aanwezig waren bij optredens van het Wervershoofs Volksorkest. Dit “Volksorkest” speelde zowel Nederlandstalige muziek als Ierse folk, beiden populair begin jaren ’80. Deze ooit als gelegenheidsformatie opgerichte muziekgroep bestond onder meer uit leden van de familie Berkhout. Een “eigen” band kon dan ook niet lang uitblijven. Rough & Tumble was een coverband waar zowel Dani als (o.a.) Bas en Martijn Berkhout speelden. Dani kreeg er op haar veertiende de basgitaar in handen. De band speelde een curieuze mix, omdat ze allen hun eigen favoriete muziek inbrachten als covermateriaal. Samen speelden de jonge tieners jaren op bruiloften, wielerkoersen en kermissen.
De Shoegaze van Abigail
Op haar middelbare school leerde Dani Berkhout Jessica Joris kennen. Met nog twee vriendinnen speelden ze een paar jaar op Koninginnedag enkele covers. In diezelfde periode ontstond uit Exxon Valdez (een vriendengroep die voornamelijk politiek geëngageerde shoegaze maakten) de band Abigail, min of meer toen Dani Berkhout (begeesterd door de wall of sound van My Bloody Valentine) zich daarbij aansloot als bassiste. Toen de zanger vertrok, haalde Dani Jessica Joris aan boord, die de zang voor rekening nam. In deze periode schreef Dani Berkhout haar eerste eigen materiaal. Dat verscheen op een demo, die rond haar 18e uit werd gebracht op cassette.
Met de shoegaze van Abigail speelde Dani Berkhout in de diverse jongerencentra die West-Friesland destijds rijk was. In het interview heeft ze enkele keren over Troll. Troll was tot 2008 een jongerencentrum. Troll was gevestigd in een oude boerderij, die na de eerste nieuwbouw in de jaren ’70 in het nieuwe wijkpark Risdammerhout kwam te liggen. Het was, naast het nog altijd bestaande café Swaf, een van de plekken waar jongeren met een wat alternatievere smaak uitgingen voor een goede pot muziek. Ook Troll werd door Abigail meerdere keren aangedaan. Tegenwoordig zijn naast Swaf Het Huis Verloren en ’t Kroegie de kroegen die in Hoorn het meeste aan alternatieve muziek programmeren.
De intrede van de volksmuziek
Abigail viel in 1992 uit elkaar; bandleden zwermden zich uit over Nederland en over de landsgrenzen vanwege opleiding of werk. Voor Dani Berkhout werd het even rustig op muzikaal front, al bedacht ze samen met Jessica Joris nog geregeld nieuwe bandconcepten. Daarbij ontving het promotiemateriaal van de band altijd de voornaamste aandacht. Van een echte band kwam het echter lang niet. In 1999 sloot Dani zich wel aan bij de Ierse-folkband John Farmers’ Whistles, waar ze tin whistle, bas en cajon tot in 2013 speelt. Tegenwoordig speelt ze ook in Combolero, een groep die een Latijns-Amerikaans/Caraïbisch repertoire speelt. Dani verzorgt hier de percussie. De basgitaar speelt ze bij de soulformatie The CC Project.
Meidengroep The Spylocks
In 2011 vindt Dani Berkhout ook weer de ruimte in haar hoofd, om eigen werk te schrijven. Samen met zangeres Jessica Joris, gitariste Annemieke van Meurs (Volendammer Vishandel) en Frank Cupido (o.a. Uncontrollable Urgh) komt het eindelijk tot de gedroomde garagebeatband, The Spylocks. Korte en stoere liedjes, met sprankelende koortjes die soms boven de gitaren uitzingen, soms weer een break inkleuren. En zoals het bij al die ideeën voor bandjes die het niet werden de bedoeling is geweest, is nu met The Spylocks alles veelbelovend. Ook het hoesontwerp, de buttons en de Facebookpagina is gevuld met kekke ontwerpen. Veelal van de hand van Dani Berkhout, die zich in haar vrije tijd ook bezighoudt met grafisch ontwerp (o.a. zeefdruk en litho’s). En nu is er dan na een jaar van tegenvallers en veel gewik en geweeg de eerste zeven-inch On My Own, gepresenteerd, hoe kan het ook anders, in een van die kroegen die Hoorn rijk is, ’t Kroegie. De opname en productie van de nummers was in handen van Niels de Wit (Vernon Walters, Uncontrollable Urgh en Electric Tears), die goede bekende is van de band. Ook is hij eveneens liefhebber van korte, pakkende nummers, en niet zozeer van het uitgesponnen werk.
De single is te verkrijgen bij de betere platenzaak en uiteraard bij optredens van The Spylocks. Meer informatie over The Spylocks en het tourschema is te vinden op de Facebookpagina van de band. Na de opname van deze aflevering werken The Spylocks verder aan het debuutalbum. De plaat, met als titel Dickie wordt op 2 juni 2017 gepresenteerd in Café Swaf in Hoorn.
Niels de Wit (Electric Tears) |||