Editie 60: Niels de Wit

Niels de Wit is gitarist en liedsmid bij de West-Friese garagepunkband Uncontrollable Urgh en Electric Tears. Op zondag 20 oktober 2013 wordt de 14 nummers tellende debuutplaat van de Urghs met de titel Uncontrollable Urgh gepresenteerd in het Hoornse muzikale broeinest annex café Swaf. Dat is overigens alles behalve de eerste albumpresentatie voor Niels de Wit; nadat hij midden jaren ’80 in de (vooral vanaf begin deze eeuw geprezen) hardcore punkband Gepøpel speelt, gitaart hij in een ruim tien andere bands, waaronder punkgroep Vernon Walters, fanfarepunkband De Kift, indierockband Visions of Johanna en Johan en garagepunkband Sack O’Woes. Ook met de Uncontrollable Urgh is het weer strakke garagerock dat de klok slaat.

Sla dit audiobestand in op jouw toestel: klik hieronder op

Uncontrollable Urgh wordt gevormd in 2010 en komt min of meer voort uit de garagepunkband Sack-O’-Woes. In die band verzorgde Niels de Wit eveneens zang en gitaarspel, speelde Robert Bakker gitaar (en drums) en verzorgde Joost Warnik de baspartijen. Bij de oprichting van Uncontrollable Urgh wisselen ze van drummer: Jochem van Drunen maakte plaats voor Frank Cupido, die bij Urgh het slagwerk voor zijn rekening neemt. In november van datzelfde jaar verschijnt de eerste EP van Urgh, met in totaal zes nummers, op cd in een bedrukte envelop. Een stijlbreuk met Sack O’Woes, waarvan het verschenen materiaal (twee albums en drie EP’s) op vinyl verschijnt, de LP Paranoids Are Coming zelfs met een gezeefdrukte hoes.

Terug naar het vinyl
Uncontrollable Urghs’ single ‘I Forgot To Drink To Forget’, met daarop een heruitgave van Lipstick Money, verschijnt in 2011 echter weer op vinyl met een diameter van 7 inch. De single wordt wederom gepresenteerd in het thuishonk van veel Hoornse muzikanten (waaronder Niels de Wit, Tim Knol en Els van Tol), café Swaf. De single vindt gretig aftrek bij de fans. Daaronder ook veel mensen die de muzikanten al jarenlang trouw volgen, al vanaf de periode dat Niels en Joost nog speelden in de hardcore punkband Gepøpel (die tegenwoordig vooral populair is onder mensen die de tachtigerjaren-Nederpunk herontdekken) en The Vernon Walters.

Electric Tears en Uncontrollable Urgh
De bandgeschiedenis van Uncontrollable Urgh en die van Electric Tears (de andere band van Niels de Wit) zijn vanaf die periode sterk met elkaar verweven. Niet zozeer door de bezetting of stijl, als wel in tijd en het feit dat Niels de Wit de schrijver is van de nummers.
Onder meer door de oprichting van de powerpopband Electric Tears (met de debuterende bassiste Els van Tol, drummer Bas de Vries en toetseniste Sandra Kortekaas) duurt het langer eer de langspeler van Uncontrollable Urgh er is. Van Electric Tears verschijnt in 2012 de 7-inch single Bloodshed Eyes, die opgenomen is in de studio van “Plonkmaster” Niels de Wit zelf. De single wekt de interesse van de programmeur van Noorderslag. Als gevolg van die belangstelling staat de band, die daarvoor nauwelijks buiten de regio speelde, op Noorderslag 2013 in Groningen.
De verwachte drukte in de nabije toekomst van de band doet de toetseniste besluiten te stoppen met de band, wegens tijdgebrek. Na een uitgebreide zoektocht wordt een vervangster gevonden in Miranda Huibers. Een en ander resulteert in een platencontract bij het platenlabel Excelsior Recordings uit Amsterdam, waar eerder Johan zijn platen uitbracht (één van Niels’ eerdere bands).

Urghs eerste langspeler
Eerst volgt Uncontrollabel Urgh. In mei 2013 was het eindelijk zover. In twee dagen werden de 14 nummers van de nieuwe plaat opgenomen bij de Bunt Studio van Menno Bakker in Utrecht. Bij de opnames spelen ook enkele gastmuzikanten mee. Zowel Ferry Heijne (De Kift, Svätsöx) voor de blazerssectie op God’s Bronx Cheer als Simone Mansveld (The Bugs) met gedubbelde zang. Alle nummers ademen de frisheid en ongepolijstheid van garagepunk, waarbij een duidelijk rol is weggelegd voor de teksten en slimmigheden, beiden van de hand van Niels de Wit. In oktober 2013 verschijnt de plaat bij het label Repunkerator Records (o.a. van de verzamelaar Punk’s Not Deaf).

Electric Tears eersteling Dazzling Highs To Crushing Lows
Tegelijkertijd met het schrijven aan materiaal voor Uncontrollable Urgh werkt Niels de Wit aan nieuwe werk voor de te verschijnen LP van Electric Tears. Het zijn de wat meer (technisch) eenvoudigere popliedjes die het repertoire van Electric Tears sieren. Ironisch genoeg, aldus Niels zelf, aangezien je juist minder techniek zou verwachten bij de garagepunkband Uncontrollable Urgh. In november 2013, na het verschijnen van de Urgh-elpee gaat Electric Tears, inmiddels weer een drietal, de studio in. De eerste langspeler (Dazzling Highs To Crushing Lows) zal in 2015 bij Excelsior Recordings op LP/CD verschijnen. Daarop horen we Electric Tears nog als driemansformatie met Van Tol op basgitaar en De Vries op het drumstel. Niels verwacht dat hier op termijn weer een toetseniste bij zal komen.

En naast dat debuut van Electric Tears is er dus de eersteling van Uncontrollable Urgh, een fijne plaat met veertien puntige punksongs over de liefde en andere alledaagse zaken. Ook levert hij als producer zijn bijdrage aan de platen van de meidenpunkgroep The Spylocks. In deze editie met Niels de Wit komen een aantal van die nummers voorbij, maar uiteraard ook via hun Youtubekanaal.

Voor (online) aanschaf van de langspelers:
– Electric Tears – Dazzling Highs To Crushing Lows
– Uncontrollable Urgh – Uncontrollable Urgh